
🌷 De stille hoop vóór de positieve test
Door Petite Poppet,
Er is een moment tussen weten en hopen.
Tussen verlangen en werkelijkheid.
Een zachte, soms pijnlijke stilte waarin je hart luistert naar signalen die er misschien nog niet zijn.
Iedere dag voelt een beetje anders. Soms vol vertrouwen, soms vol twijfel. Je lichaam lijkt te fluisteren, maar je weet niet of het echt iets zegt — of dat je het gewoon wíl horen.
In die dagen vóór de test is er iets bijzonders. Een kwetsbare, stille kracht die alleen zij kent die hoopt op nieuw leven.
Je kijkt naar anderen. Vriendinnen met bolle buiken, babykleertjes in etalages, een toevallige glimlach van een kind op straat.
En toch… diep vanbinnen blijft er een stemmetje dat zegt: “Misschien deze keer.”
De wereld lijkt even stil te staan.
Alles draait om dat ene moment — het teststaafje, het wachten, het streepje dat alles kan veranderen.
En wat als het niet zo is? Wat als het weer stil blijft?
Dan voel je de leegte even. De hoop schuift zich terug, voorzichtig, maar nooit helemaal weg.
Want ergens blijft ze bestaan. Stil, maar aanwezig.
Die stille hoop is geen zwakte.
Het is liefde, nog vóór er iemand is om lief te hebben.
Het is geloof in iets wat je niet kunt zien, maar diep vanbinnen al voelt.
Bij Petite Poppet begon alles hier — in die stille, kwetsbare dagen van wachten en dromen.
Het is een herinnering aan hoe krachtig het hart van een vrouw kan zijn, zelfs in de meest zachte momenten.
Laten we die stilte niet vergeten.
Want juist daar, in die kleine pauze tussen wat was en wat komt, groeit iets groots.
💌 Geschreven door Petite Poppet — een verhaal van hoop, zachtheid en nieuwe beginnen.